Ο Θάνατος (ARTHUR EDWARD WAITE)

ΧΙΙΙ

Ο εσωτερικός συμβολισμός

Το πέπλο ή η μάσκα της ζωής διαιωνίζεται με την αλλαγή, τη μεταμόρφωση και με το πέρασμα από το κατώτερο στο ανώτερο, κι αυτό απεικονίζεται πολύ πιο κατάλληλα στο αναθεωρημένο ταρώ από μία εικόνα της αποκάλυψης, παρά από τη λαϊκή αντίληψη ενός σκελετού που θερίζει. Πίσω του βρίσκεται όλος ο κόσμος της ανόδου στο πνεύμα. Ο μυστηριώδης καβαλάρης, προχωρεί αργά κρατώντας ένα μαύρο λάβαρο διακοσμημένο με το Μυστικό Ρόδο που φανερώνει τη ζωή.  Στην άκρη του ορίζοντα, ανάμεσα σε δύο στήλες, λάμπει ο ήλιος της αθανασίας. Ο καβαλάρης δεν κρατάει κανένα φανερό όπλο, αλλά ο βασιλιάς, το παιδί και η κοπέλα πέφτουν μπροστά του, ενώ ένας ιεράρχης με ενωμένα τα χέρια περιμένει το τέλος του.

Δεν χρειάζεται να τονίσω ότι ο υπαινιγμός για το θάνατο που έκανα σε σχέση με το προηγούμενο χαρτί πρέπει φυσικά να κατανοηθεί μυστικιστικά, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο στην παρούσα περίπτωση. Το φυσικό πέρασμα του ανθρώπου στο επόμενο στάδιο της ύπαρξής του γίνεται είτε με τη μορφή της προόδου του είτε όχι, αλλά η παράξενη και σχεδόν άγνωστη είσοδος, ενω βρίσκεται κανείς στη ζωή,στην κατάσταση του μυστικιστικού θανάτου είναι μία αλλαγή στη μορφή της συνείδησης και το πέρασμα σε μία κατάσταση στην οποία ο κοινός θάνατος δεν αποτελεί την ατραπό ή την πύλη.

Μαντικά νοήματα

Τέλος, θνητότητα, καταστροφή, φθορά.Στη περίπτωση ενός άντρα, το χάσιμο του ευεργέτη του και στη περίπτωση γυναίκα, πολλά εμπόδια. Στην περίπτωση κοπέλας, αποτυχία στα στα σχέδια για γάμο

Ανάποδα: Αδράνεια, ύπνος, λήθαργος, νάρκη, υπνοβασία-καταστροφή των ελπίδων